بسم الله الرحمن الرحیم، نحمده و نصلی علی رسوله الکریم

اما بعد: فقد قال الله العظیم فی کتابه الکریم: ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ: سوگند به قلم و آنچه به آن می نویسند! آن روز که خداوند مرا آفريد و با دست قدرت خويش، بر سينه «لوحم» کشيد تا سرنوشت همگان را بر آن صفحه رقم زنم، موقف و منزلتم آن چنان بالا رفت که آفريننده همه آفريده‏ها، بر من و آثارم سوگند ياد کرد و فرمود: «ن وَالقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ؛ سوگند به قلم و آنچه به آن می‌نويسند. 

عرض سلام دارم خدمت رییس محترم ولسی جرگه، اعضای محترم هیأت اداری و نمایندگان منتخب و با عزت  ملت افغانستان

در نخست، از حُسن اعتماد جلالتمآب رییس جمهور و سایر بزرگان، بابت معرفی من به حیث نامزد وزیر تحصیلات عالی افغانستان اظهار سپاس و امتنان می‌نمایم.

ثانیا، از آنجایی که امروز فرصت یافتم تا برنامه‌‌ی کاری‌ام را منحیث نامزد وزیر تحصیلات عالی برای نمایندگان منتخب مردم با عزت و سربلند افغانستان ارائه نمایم، بسا خرسند هستم و آن را مایه‌ی افتخار خویش می‌دانم.  امروز من تعهد خود را در قبال شکوفایی و تقویت نظام تحصیلات عالی در افغانستان تجدید می‌کنم و تا فرصت خدمت برای مردم رنج‌دیده‌ی کشورم مهیا باشد، در این راستا متعهد باقی می‌مانم.

وکلای محترم مردم!

ما روزهای دشواری را سپری کردیم؛ حمله بالای محصلانی که با هزاران مشقت و سختی توأم با ده‌ها امید و آرمان، سرگرم کسب علم و دانش بودند؛ جنایت نابخشودنی، بزدلانه و وحشیانه‌ی بود که لحظات دشواری را طی روزهای گذشته برای همه‌ی مردم افغانستان رقم زد. حمله بالای محصلان پوهنتون کابل، یک فاجعه بشری بود که احساسات و قلوب تمام مردم افغانستان را جریحه دار و خونین ساخت. هنگامی که فاجعه کشتار محصلان بی گناه با آخرین فیر گلوله نظامیان قهرمان ما به مغز انتحاری های مزدور پایان یافت من به پوهنتون کابل رفتم تا ببینم بالای محصلان عزیز ما چه آمده است. صحنه دلخراشی بود. دیدن آن صحنه مرا بهت زده کرد و در شوک فرو برد. هر لحظه آن صحنه به یادم می آید جگرم را آتش می زند. دو جوان را در دم دروازه ورودی دیدم که به خون خویش غلطیده بودند. در یک اطاق صنفی چهارده گل دانایی پرپر شده بودند. دختری را دیدم که روی پنجره ای  پر از خون قرار گرفته، تنش در درون صنف و سر از صنف بیرون مانده بود. وی تلاش می کرده است تا از آن پنجره خود را نجات دهد، اما با گلوله دشمن آخرین تلاشش بر باد فنا رفت و دختر دیگری که در پای پنجره با زلف پر از خون،سر بر کتاب نهاده، آرام گرفته بود. شاید آنها آرزو داشتند روزی در این تالار جای شما را پر کنند اما...  "جان پدر کجاستی" جمله ای است که جان همه را آتش زد؛ سوالی از جانب یک پدر دل شکسته به امید اینکه نام فرزندش در فهرست قربانیان نباشد.  این حمله در واقع حمله بالای همان قلمی بود که خداوند در قرآن به آن سوگند یاد کرده است. قربانیان این حملات، همان جوانانی هستند که مانند هزاران هم سن و سال شان وطن را ترک نکرده و علی رغم همه دشواری ها به آینده ی این وطن امیدوارند و با زحمات فراوان خود را برای ساختن این سرزمین آماده می سازند. در واقع طراحان چنین حملاتی، امید و آینده وطن را نشانه گرفته اند.

همه ما چه در حکومت و چه در خانه ملت در قبال آینده سازان وطن مسولیم. روح شهدای علم و معرفت شاد و یاد شان در دل‌ها، جاوِدان باد!

وکلای محترم مردم افغانستان!

کلید رهایی از تمامی ناهنجاری‌های کنونی و مشکلات فراوان امنیتی، اقتصادی و اجتماعی، در تحصیل است و وزارت تحصیلات عالی افغانستان منحیث یک نهاد ملی و مردمی در راستای فراهم‌سازی خدمات تحصیلی برای صدها هزار هم‌وطن ما نقش مهم و مرکزی را بازی می‌کند. ما بستر مناسبی را برای انجام امور تحصیلی، تحقیقی و اقتصادی فراهم کردیم تا از این طریق نقش اساسی خویش را در تولید علم، تامین نیازمندی‌های اساسی جامعه و شکوفایی و آبادانی کشور عزیز مان اففانستان، ایفا نماییم.

نسل جوان کشور ما نشان داده‌اند که از استعداد بالایی برخواردار هستند و در شرایطی که سایه‌ی جنگ بر میهن عزیز ما سنگینی می‌کند، نیز می‌توانند به سطح منطقه و جهان به رقابت بپردازند. مثال بارزش، صبغت‌الله، کودک هلمندیِ است که در رقابت‌های المپیاد ریاضی که میان چهل کشور در کمبودیا برگزار شده بود، مقام نخست را از آن خود کرد. صبغت‌الله غوندی ماشومان زمونژ ویار دی!

ما امسال شاهد بودیم که اول‌نمره‌ی کانکور یک بانوی زحمت‌کش و باز مانده حمله تروریستی به مرکز آموزشی موعود بود که با وجود همه‌ی مشکلات، بلندترین نمره را در میان هزاران متقاضی تحصیلات عالی در افغانستان کسب کرد و با امیدهای فراوان وارد پوهنتون طبی کابل شد. ما نسل توانمند را در اختیار داریم که می‌توانند سرنوشت کشورمان را رقم بزنند و در این راستا ضروری‌ست خدمات باکیفیت تحصیلی را برای شکوفایی هرچه بیشتر شان، فراهم سازیم. نسل نوین افغان توانمند اند؛ باورمند اند و با انگیزه.

حضار گرامی! در طی هجده سال پسین، در نتیجه تلاش های پیگیر وزرای گذشته و تیم های کاری شان، وزارت تحصیلات عالی افغانستان توانسته است به یک سلسله دست‌آوردهای مهم نائل آید. موسسات تحصیلات عالی دولتی در بسیاری از ولایات کشور توسعه یافته اند تا دسترسی شهروندان کشور را به آموزش عالی تسهیل نمایند. سکتور خصوصی سهم فعالی در توسعه نظام تحصیلات عالی بازی می کند. توسعه زیر ساخت های آموزشی، به شمول اسناد تقنینی و پلان استراتیژیک پنج ساله، آغاز برنامه های ماستری و دوکتورا در برخی از رشته ها از جمله این دستاوردها است. در اینجا لازم می بینم از تمامی کسانی که در این راستا تلاش کرده اند، بخصوص اساتید گران ارج پوهنتون ها که با وجود مشکلات اقتصادی این سنگر را همچنان حفظ کرده اند، قدردانی نمایم. اما با وجود همه این دست آوردها، نظام تحصیلات عالی کشور هنوز با چالش های جدی روبرو است که ایجاب تلاش بیشتر و برنامه های جدید را می نماید.  ما برای از میان برداشتن این چالش‌ها، برنامه‌های مشخصی داریم. من می‌خواهم به صورت فشرده صحبت‌های خویش را امروز روی چهار محور اساسی برای تقویت نظام تحصیلات عالی داشته باشم.

محور اول، دسترسی به تحصیلات عالی

حق دسترسی به تحصیلات عالی، حق هر افغان در هر گوشه‌ی از افغانستان است. در جریان سال‌های گذشته وزارت تحصیلات عالی توانسته است ظرفیت جذب متقاضیان تحصیلات عالی را در پوهنتون‌های دولتی، بیشتر بسازد و زمینه را برای ایجاد پوهنتون‌ها و موسسات تحصیلات عالی خصوصی فراهم کند. هرچند این اقدامات در نوع خود ارزنده و  مؤثر بوده است، اما کافی نیست. ظرفیت جذب در پوهنتون‌ها تا هنوز خیلی اندک است و عرضه خدمات تحصیلی برای همه افغان‌ها در ولایت‌های مختلف یکسان نمی باشد. شاید محصلانی که از لحاظ مالی توانایی پرداخت فیس پوهنتون‌های خصوصی را داشته باشند، بتوانند تحصیلات شان را ادامه  دهند، اما روزگار یک محصل نادار که در دور دست‌ترین قریه یک ولایت با هزار امید و آرمان مکتبش را به پایان می‌رساند و در امتحان کانکور جذب پوهنتون‌های دولتی نمی‌شود، چه خواهد شد؟ وضعیت دختری که هر روز پدر فقیرش با بایسکل به خاطر تهدیدات امنیتی وی را در ولایت پکتیکا تا مکتب می‌رساند، چه خواهد شد؟ ما در قبال همه‌ی هم‌وطنان ما مسوولیت داریم و نباید فقر و ناداری سبب شود تا یک جوان ما از تحصیل باز بماند. نباید آرمان پدر و مادرش که با هزاران مشقت و سختی در بدترین شرایط امنیتی زمینه‌ی تعلیم را برایش مهیا ساختند، با ناکامی در امتحان کانکور و عدم جذب در پوهنتون‌های دولتی، به یاس تبدیل شود.

در کنار دسترسی به تحصیلات عالی، دسترسی محصلان به رشته‌های که متناسب با بازار کار و شرایط اقتصادی افغانستان باشد نیز کاملا محدود است. تمامی رشته‌های تحصیلی در افغانستان از 90 رشته فراتر نمی‌رود، حالانکه در سایر نقاط دنیا بیش از سه هزار رشته تحصیلی وجود دارد. کمبود رشته‌های تحصیلی سبب شده تا فاصله میان فارغان پوهنتون‌ها و بازار کار افزایش یافته و معضل بیکاری را پیچیده‌تر بسازد. ضمنا، سازگاری میان نصاب تحصیلی و رشته‌های تحصیلی یک چالش جدی است. هنوز هم ما داکترانی را داریم که بیکار اند؛ ما هنوز هم انجنیرانی را داریم که به کار گماشته نشدند و هنوز هم حقوق‌دانانی را فارغ داده‌ایم که از بیکاری رنج می‌برند؛ از این‌جاست که نیاز برای ایجاد رشته‌های متنوع تحصیلی به مراتب بیشتر از پیش می‌شود.

ما برای این مشکل‌ها راه‌حل‌های مشخص و واضح داریم:

اول، ما با افزایش ظرفیت پوهنتون‌ها، زمینه را برای جذب شمار بیشتر متقاضیان در نهادهای تحصیلی، فراهم خواهیم ساخت و تلاش خواهیم کرد که هیچ جوان افغان از سفر تحصیلی محروم نماند.

دوم، ما مشکلات اقتصادی را که سد راه تحصیل جوانان افغان در نقاط مختلف کشور می‌شود، با همکاری‌ نزدیک با نهادهای ملی و بین‌المللی و روی دست گرفتن برنامه‌های ملی از میان برخواهیم داشت.

سوم، وزارت تحصیلات عالی در پرتو جهانی‌شدن، تبادل محصلان و عملی‌سازی آموخته‌های علمی کشورهای پیشرفته، دسترسی به تحصیلات عالی بیرون از کشور را نیز از طریق بورس‌های تحصیلی برای محصلان و استادان خویش فراهم خواهد ساخت.

چهارم، ما پس از نیازسنجی رشته‌ها به شمار رشته‌های تحصیلی در پوهنتون‌های دولتی و خصوصی خواهیم افزود تا تناسب را میان رشته‌های تحصیلی فراهم شده و بازار کار برقرار کنیم. رشته‌های تحصیلی ما باید مطایق نیازهای انکشافی ملی باشد و راه را برای توسعه پایدار کشور مان باز کند. 

محور دوم، سرمایه‌گذاری بالای تحصیلات عالی

یکی از دست‌آوردهای مهم در سالیان گذشته افزایش سرمایه‌گذاری‌ها در سکتور تحصیلات عالی بوده اما ما تا هنوزهم نتوانستیم به صورت درست و مؤثر آن، سرمایه‌گذاری را برای تحصیلات عالی در اولویت کاری خویش قرار دهیم. هستند شمار زیادی از پوهنتون‌های افغانستان که تعمیر درست ندارند. امکانات کافی برای عرضه خدمات باکیفیت تحصیلی ندارند. شمار لابراتوارها، آزمایشگاه‌ها، صنوف درسی مجهز و کتابخانه‌ها هنوز هم خیلی کم است و نمی‌تواند نیازهای محصلان ما را برآورده سازد. اکثریت مطلق پوهنتون‌ها و موسسات تحصیلات عالی خصوصی ما هنوز هم در تعمیرهای کرایی به فعالیت شان ادامه می‌دهند. برق و دسترسی به خدمات دیجیتالی هنوز هم خیلی در پوهنتون‌های ما محدود است. ما مثال‌هایی داریم که پوهنتون‌های ما حتی یک چهاردیواری مناسب برای تعمیرهای شان هم ندارند. جا دارد همین جا از استادان متعهد ما که با کمترین امکانات تحصیلی و در شرایط نهایت دشوار  محصلان ما را تدریس می‌کنند، تشکری کنم. ما با بمیان آوردن انسجام میان سرمایه‌گذاران خارجی و داخلی، راه را برای ساخت زیربناها در تمامی ولایت‌های افغانستان، فراهم‌سازی امکانات تحصیلی متناسب با نیازهای روز، توانمندسازی پوهنتون‌های کشور و جذب کمک‌های خارجی باز خواهیم کرد. انکشافِ مورد نظر ما، انکشاف متوازن خواهد بود. ما در نظر داریم تا زیرساخت‌های بنیادی را در تمامی ولایت‌های افغانستان بسازیم و زمینه سرمایه‌گذاری‌های متداوم داخلی و خارجی را با یک طرح جامع در کلیه ولایات کشور فراهم بسازیم.

محور سوم، کیفیت تحصیلات عالی

تنها دسترسی به تحصیلات عالی و ایجاد زیربناها، بسنده نیست و ما باید روی کیفیت تحصیلات عالی در افغانستان نیز تلاش بیشتر نمائیم. اگر کیفیت تحصیلات عالی بلند نباشد، ما استعدادهای بیشماری را در آینده از دست خواهیم داد. کودکان و جوانان با انگیزه‌ی ما از نابغه‌ی ریاضی صبغت‌الله گرفته تا شمسیه اول‌نمره‌ی کانکور نباید پس از ورود به پوهنتون‌ها با کیفیت پایین تدریس مواجه شوند و ما نیابد مجبور شویم که به دلیل کیفیت پایین تحصیلات عالی جهت معالجه و تداوی به کشورهای همسایه و منطقه برویم و بخاطر اخذ ویزای کشورهای همسایه، شب‌ها و روزها کنار سفارت‌های آنها صف بکشیم.

در این راستا با چندین چالش جدی مواجه هستیم که برای شان راه‌حل‌های مناسب مدنظر گرفته‌ایم.

یک، اسناد تقنینی به ویژه لوایح، مقررات و طرزالعمل‌های تحصیلات عالی پاسخگوی نیازمندی‌های کنونی نیستند بلکه بعضاً مانع اصلی رشد، تحول، پویایی و بهبود کیفیت تحصیلات عالی نیز گردیده اند. ما تمامی این اسناد تقنینی را بازنگری نموده و زمینه را برای رشد و توسعه پایدار تحصیلات عالی مساعدتر می‌سازیم.

دوم، میان پذیرش محصلان و امکانات تحصیلی تناسب لازم وجود ندارد. ما این تناسب را با روی دست‌گرفتن برنامه‌های جامع و همه‌شمول بمیان خواهیم آورد. در سال‌های آینده من متعهد هستم تا مساعدت‌های داخلی و خارجی بی‌پیشینه را جهت تقویت امکانات تحصیلی و حمایت پوهنتون‌های کشور، جلب کنیم.

سوم، شیوه آموزش ما قدیمی و کهنه است. این شیوه که تا هنوز بر محور استاد می چرخد از موثریت لازم برخوردار نمی باشد. ترویج شیوه های نوین تدریس و توسعه آموزش های پژوهش محور از جمله برنامه های اصلی برای بالا بردن کیفیت است. در آموزش های پژوهش محور، هم محصل در هنگام تحصیل به تحقیق و ارائه سیمینارهای علمی می پردازد و هم استاد از طریق انجام تحقیقات سالانه، دانش خود را در رشته ای که آموزش می دهد به روز می سازد.

چهارم، از دو سال بدینسو وزارت تحصیلات عالی روند اعطای اعتبار ملی اکادمیک را برای پوهنتون‌ها و موسسات تحصیلات عالی دولتی و خصوصی آغاز کرده‌ که هم اکنون نیز در جریان است. من مصمم تا اداره مستقل تضمین کیفیت و اعتباردهی را به منظور بهبود تضمین کیفیت و پروسه اعتباردهی پوهنتون‌ها و موسسات تحصیلات عالی در آینده‌ی نزدیک ایجاد نمایم.

در ضمن پارک‌های علم و تکنالوژی را با توجه به ظرفیت‌های بومی افغانستان برای تحقیق و تولید علم ایجاد می‌کنیم. تمامی پوهنتون‌های افغانستان را حتی‌الامکان با سیستم‌های تکنالوژیکی مدرن و منابع کتابخانه‌ای فزیکی و دیجیتالی مجهز خواهیم ساخت و برای پوهنتون‌های دولتی و خصوصی خود زمینه کسب اعتبار بین‌المللی اکادمیک را فراهم می‌سازیم تا پوهنتون‌های ما در رده‌بندی‌های معتبر جهان قرار گیرند.

پنجم، در جهان امروز، نگاه سنتی به دانش متحول شده و پوهنتون ها مسئولیت بیشتری به عنوان تسهیل کننده رشد اقتصادی، رفاه عمومی و ثروت جامعه  به عهده دارند. امروزه، یکی از رسالت های عمده نظام های تحصیلات عالی انجام تحقیقات علمی و تولید علم و دانش است. صرف از این طریق است که نظام تحصیلات عالی به انجین  محرکه اقتصادی و عامل اساسی برای پیشرفت و توسعه تبدیل می شود. من متعهدم تا فرهنگ تحقیقات علمی و نوآوری را در نظام تحصیلات عالی افغانستان نهادینه بسازم. کادرهای افغان باید خود توانایی تولید علم را از طریق تحقیقات ساینسی و علمی داشته باشند. وقت آن فرا رسیده تا فرهنگ تحقیق در نظام تحصیلات عالی افغانستان نهادینه شود و ما بتوانیم روزی در صدر کشورهای رو به انکشاف از نقطه‌نظر تحقیق قرار گیریم. این یک امر مهم است که تمامی تصامیم ملی کشور باید بر اساس تحقیقاتی که توسط خود افغان‌ها راه‌اندازی شده، اتخاذ گردد.  وقت آن رسیده تا ما با تحقیقات گسترده اکادمیک تاریخ، هویت، فرهنگ و ظرفیت های اقتصادی و توسعه ای خویش را به گونه علمی شناسایی نموده، به سطح جهان بازتاب بدهیم.  برای تحقق این هدف ایجاد معینیت تحقیق و نوآوری در سطح وزارت و معاونت تحقیقات علمی در سطح پوهنتون‌ها، یک گام مهم برای وزارت تحصیلات عالی پنداشته می‌شود.

هفتم، ما ظرفیت استادان و کادر علمی خود را از طریق تحقیق، سیرهای علمی، بورس‌های تحصیلی و برنامه‌های اکادمیک در داخل و خارج از کشور با یک طرح جامع ظرفیت‌سازی، تقرر و ترفیع، بلند خواهیم برد.

هشتم، یکی از برنامه ها تشویق بهترین استعدادهای جوان و تحصیل کرده ما به خدمت در محروم ترین نقاط کشور است. در بدل امتیازات مادی و معنوی ای که در نظر خواهیم گرفت بهترین اساتید تشویق خواهند شد تا عازم خدمت به محروم ترین مناطق کشور شوند. این برنامه در عین اینکه به بروز و رشد استعدادهای پنهان در نقاط محروم و دور افتاده کشور مجال می دهد، به ایجاد تعادل در نظام مدیریت و رهبری آینده کشور نیز کمک می کند.

محور چهارم، توسعه تحصیلات عالی

توسعه و انکشاف تحصیلات عالی برای یک جامعه خودکفا و اقتصاد متوازن حیاتی پنداشته می‌شود. وزارت تحصیلات عالی جهت توسعه این سکتور برنامه‌های بزرگ انکشافی را روی دست خواهد گرفت که در تحقق و اجرای استراتیژی‌ ملی صلح و انکشاف و اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد تاثیر گذار بوده و استفاده از تکنالوژی را به یک امر مهم در تمامی پوهنتون‌های کشور مبدل خواهد ساخت. با تدوین پلان استراتیژیک وزارت تحصیلات عالی برای پنج‌سال آینده، ما تعهدات و برنامه های مشخصی را در قبال توسعه تحصیلات عالی دنبال خواهیم کرد تا به اهداف ترسیم شده در عرصه جهانی شدن، رشد ظرفیت‌ منابع بشری، ایجاد رشته‌های تحصیلی متناسب با انکشاف اقتصادی، استقلالیت اکادمیک و مالی برای پوهنتون‌های معتبر و ایجاد مراکز خلاقیت، نوآوری و تحقیق در تمامی پوهنتون‌های کشور دست یابیم.

من به شما وعده می‌دهم که انکشاف و توسعه سکتور تحصیلات عالی در صدر برنامه‌های کاری و اجندای رفورم این وزارت خواهد بود. جا دارد که بازهم تاکید کنم که رشد اقتصادی و خودکفایی افغانستان و تحقق اهداف ملی و انکشاف پایدار افغانستان وابسته به انکشاف و سرمایه‌گذاری در تحصیلات عالی است.

نماینده های منتخب و معزز ملت افغانستان!

شما شاهد هستید که تروریستان اکنون مهد دانش یعنی مراکز تحصیلات عالی را نشانه گرفته اند تا نسل جوان و با انگیزه ما را از تلاش برای علم آموزی منصرف کنند . اکنون جدا از برنامه های انکشافی، رهبری تحصیلات عالی مسولیت خطیر دیگری نیز دارد که آن تامین امنیت نهاد های آموزش عالی می باشد. نیاز است تا با مشوره شما وکلای ملت و همچنین نهاد های ذی ربط امنیتی و کشفی طرح جامع و موثر در این زمینه را نیز تدوین نمائیم که هم اکنون کار بر روی آن جریان دارد و به زودی  با خانه ملت این طرح را شریک خواهم ساخت.

بنده با به عهده گرفتن این مسوولیت بزرگ و تاریخی، تخصص، تجربه و تعهد خود را به کار خواهم گرفته تا وزارت تحصیلات عالی را به یک نهاد پیشتاز، پاسخگو و آینده‌نگر مبدل سازم؛ جایی  که در آن به عنوان خانه‌ی مشترک، نسل جوان کشور از کندهار و بدخشان گرفته تا کابل و ننگرهار، هرات و جوزجان و بادغیس و بامیان، همه بصورت برابر فرصت رشد، پیشرفت و تبدیل شدن به رهبران آینده این کشور را داشته باشند و محلی که موجب رشد و تقویت همبستگی اجتماعی در میان جوانان ما  شود، فرهنگ خشونت و پرخاشگری جایش را به فرهنگ مدارا و تحمل بسپارد و بدینوسیله زمینه های صلح پایدار در کشور شکل بگیرد.  اقداماتی که تا کنون جهت رفورم در نظام تحصیلات عالی برداشته شده است از دیدگاه من رضایت بخش و کافی نیست. ما با کمک همکاران ملی و بین المللی خویش تغییرات  ارزنده و بنیادی را در نظام تحصیلات عالی بمیان خواهیم آورد.  ما وارد عرصه جدیدی در نظام تحصیلات عالی خواهیم شد که در آن پوهنتون‌ها با حمایت مالی و علمی شرکای بین المللی ما تحقیقات معیاری و نوآوری‌های علمی را انجام داده بتوانند و من این وعده را می‌دهم که در آینده‌ی نزدیک شما ملت معزز شاهد تبدیل شدن نقش پوهنتون‌ها از حالت انفعالی به نقش فعال و تاثیرگذار شان در سطح ملی و بین المللی خواهید بود؛ نقشی که در آن ساینس‌دانان، انجینیران، داکتران، حقوق‌دانان و محصلان ما با کشورهای منطقه و جهان رقابت نمایند. ما برای استعدادهای جوانان افغان، در داخل افغانستان فضایی را ایجاد خواهیم کرد تا بتوانند به شکوفایی هرچه بیشتر رسیده و نقش شان را در توسعه افغانستان، تبارز دهند.

بدون شک دست‌یابی به اهداف والا و اصلاحات بنیادی در نظام تحصیلات عالی در کشور، بدون حمایت شما نمایندگان معزز و منتخب مردم افغانستان و همکاری های دو جانبه امکان پذیر نیست. امیدوارم من را در این  سفر تاریخی و سرنوشت‌ساز همراهی و حمایت نمایید. من نیز تلاش خواهم کرد در حد توانم با شما بازو دهم و در برآورده شدن خواست های مشروع و معقول مردم کشور مان است با هم کار می کنیم. من از هم اکنون یک آینده‌ی روشن را برای افغانستان تصویر می کنم و مطمئنم زمینه‌ساز اصلی آن، تحصیلات عالی باکیفیت و برابر با معیارهای جهانی خواهد بود، تا ما بتوانیم یک نسل سرنوشت‌ساز، توانمند و متخصص را پرورش دهیم. من به شما اطمینان می دهم که چراغ علم و دانایی در همکاری با شما و مدیریت اینجانب پر فروغ تر از گذشته خواهد درخشید.

در اخیر اجازه دهید صحبت‌های خویش را با ابراز امتنان از حوصله‌مندی و میزبانی گرم تان پایان دهم.

به آرزوی تامین صلح و ثبات دایمی در میهن مشترک ما؛

زنده باد  افغانستان، تل دی وی افغانستان، یشه سن افغانستان

 والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته